para sa matagal ng nilimot,
liwanag sa katapusan ng mundo.
umiiyak ang kalangitan,
dahil sa mga luhang kanyang iniwan sa nakalipas.
mag-isa sa malungkot na isla,
nakatanaw sa papawirin.
tila angkla sa bigat ang pakiramdam,
hinhintay matapos na ng tuluyan ang araw.
dagat na walang dalampasigan,
barkong walang pangalan.
prinsesa sa tuktok ng bangin,
mga bata sa bukirin.
ngayon ang kanyang pag-ibig ay alaala na lamang.
matagal ng nilimot.
tila luhang matagal ng iniwan sa nakalipas.
