BAGONG SILANG

ano ba talagang dapat ipaksa pag gumawa ka ng blog? hindi ko rin alam.. kasi kung ano ang gusto ko, kung ano ang unang pumasok sa utak ko, matik na ang mga kamay para itayp sa keyboard ang mga kaisipan dahil baka nga naman mawala pa..

hmm.. tapos dumarating iyong puntong biglang nawawala mga ideya at maiiwan ka na nakatitig sa harap ng monitor dahil hindi mo na alam ang susunod mong itatayp..

hindi pala maganda kapag gumagawa ka ng blog o kahit anong sanaysay ng may malakas na musika na gumugulo sa eardrums mo.. mauuwi ka lang sa pagbabasa sa ginawa mo mula simula kasi nalimutan mo na mga unang mong sinulat at bka nagkamali ka.. tapos.. bura..

bata pa lang ako, gustong gusto ko na maging writer..ü kahit hindi writer.. kahit ano basta may kinalaman sa journalism o kahit hindi journalism basta may kinalaman sa pagsulat.. hindi ko alam kung bakit.. noong elementary ako, nasanay akong ipinanlalaban kapag may paligsahan sa balagtasan at kahit anong public speaking kung tawagin.. gustong gusto ko nagsasalita sa harap ng mga tao.. gustong gusto ko kapag nakikita kong nakikinig sila.. at nalulungkot ako kapag may nakikitang hindi interesado.. pero hindi naman maiiwasan yon..

parang ganoon din sa pagsusulat.. gustong gusto kong magsulat.. yung nagkakaroon ng hugis at anyo ang lahat ng ideya sa utak ko.. yung nagkakaroon ng tinig ang mga piping kaisipang nagsusumigaw sa utak ko.. hindi man ako sigurado kung may nagbabasa nga, ayos lang.. pero sigurado ako, at gagawin ko ang lahat na mangyari na dumating ang araw na lahat ng isinusulat ko, kapapanabikang basahin ng mundo.. gustong gusto kong may magbabasa ng mga isinusulat ko.. kahit sa blackboard.. kahit sa likod ng notebook.. haha.. ganoon talaga.. nakalulungkot naman din kapag may hindi nakagusto sa pagsulat mo.. pero ganoon talaga.. mas maganda ngang may mga kritiko.. sila magiging daan para galingan mo pa.. pwedeng sila rin ang daan para sumikat ka.. haha..

ngaun eto na naman ang isang walang saysay na pagtatayp ko.. nag-uubos ng oras sa harap ng kompyuter para lang magtayp ng kung anong pumasok sa isip.. nakakatamad na rin minsan magtayp.. pero dahil tuloy ang utak sa pagsasalita, tuloy din ang kamay sa paggawa.. at hindi maglalaon, mabubuo ang isang anak.. isang bagong silang na manunulat.. Ü